Ahidname
Canım avuçlarındaydı zaten
Bu diyarlara gönderip Beni başı boş niye gezdirirsin Ruhum esenliğinden hoşnuttu zaten Bu kapkaranlık yerlere gönderip Beni boşu boşuna niye ezdirirsin Can ’ına can katsın diye yaratırsın insanı Dünyaya göndermeden önce ondan ahid alırsın İnsan ne, ahid ne, dünya ne İnsanoğlu insanca yaşamaya ahdini unutmuş belli ki Ahdini hatırlamayanın sonu sürünmektir inan ki Gel insan ol, tut sözünü Tanrı ’ya aç, tüm özünü Can ’a can kat Çıkarlarından üstün tut vicdanını İnsan olmanın gereği budur, çünkü Cahit Fıkırkoca 01.12.2018, İstanbul |
Gönlünüze kaleminize sağlık.