AH KASIMAh Kasım ! Diye başlıyor mısralarım Ve yazıyorum satır satır hüznümü, İçimi yakıp geçen gecedeki sessizlik, Ve bendeki sensizlik, Nokta. Ah Kasım ! İnletiyor yaprakları, Köklerinden söküyor dalları, Öyle ki hapsetmiş doğayı kendine, Bak yuvasız kaldı kuşlar. Peki niçin umursamazsın, -Onurundan mı? Ah Kasım! Sen tezatların mevsimi, Ne çok acıtıyorsun kalbimi. Küsme lakin, zaten hüzün kokuyorsun. Tezatlar dedim sana. Evet öyle idin. Bir nevi ıstırap içinde sabrı sebat, Ve biraz umut. Sen ki Kasım hüznünün içindeki Sebeb-i mutluluk. -Aybüke SÖMEN Kasım 14- 2020 |
Yüreğine emeğine sağlık üstat
______________________________________Selamlar