Bizim trenimiz belli
Bizim trenimiz belli
Bir sabah uyandığımda yine düştü dilime Sabahtan uğradım ben bir güzele Figan dolmuş gözleri dilindeki sözlere Nere gidem gönül senin elinden Her nereye gitsem gül ister benden Bizim trenimiz belli Seherde ağlayan bülbül Sen ağlama ben ağlayım Kara tren yol alıyor cürekten Dinleyenler ağlamaz mı yürekten Ahu zar eyledim gamsız felekten Bizim trenimiz belli Tutam yar elinden tutam Bu sevdaya ben nasıl dayanam Ayrılık hasretlik kar etti cana Dinledikçe ağlarım ben yana yana Bizim trenimiz belli Seyyah oldum şu alemi dolaştım Ardahan’dan Kars’a kadar saz çaldım Sarardım ben sarardım Çok sözüm var türkülerde aradım Bizim trenimiz belli Açma zülüflerin yar yar ellere karşı Bulamadım özümü dolaştım çarşı pazarı Ne feryat edersin divane gönül Senin bu feryadın ummana kaldı dilimizden düşmeyen türkülerden bir demet sundum kendimce g.k |