BAZEN, BAZENLER DE BİTİYORbazen hayat ne kadar da bayat, yıllar var ki ! adı, sanı asılı kirpiklerimde kaç defa tek çizgide ışıklar öpüşür ya da kaç defa tuşlarda elim dolaşır arayamam arayamadım da zaten ağaçlar soyundu kara kışlar gibi ben titredim kuru bir yaprak gibi ağaçlar giyindi yemyeşil nehirler gibi ben ayazda kalmış serçe gibi dondum, dondum ellerim, ellerimde “ara” tuşuna basamadım ben aramadım, o da aramadı neden , niçin havada asılı kaldı ölüm gibi bir şey oldu baktım tabutta ki gençliğim belki de çoçukluğum belki de toyluğum bilemedim bazen hayat çokta bayat askıda kalmış ekmek gibi boş şişelerde kalmış su gibi acı, acısı frenk acısı içsen de bitiyor içmesen de bazen, bazenler de bitiyor Sibel Karagöz |