DUVAR... Eskimiş yarı terk edilmiş bir duvarı boyar gibi Ruhuma fırça vuruyor hüznüm... İnsanların soluklaştığı ayak izleri zamanla kayboluşlar rastgele darbeler mutluluklar u/mutsuzluklar Ah o eskiyen çizgiler hatıralar yenileme çabaları satır k/arası boşluklar da son nefesler Ölmeyecek kadar yaralıyım üzerimde toz k/ayıpları öyle çok zedelenmiş ki konuştukça suskunuşlar kanarcasına Şimdiki zaman ölüsü haykırışlar kim sees sizlik Sevilebilirdim Hatta sevebilirdim de şu çatlamış duvarın izleri ne gözlerini sürmeseydin |