İsimsiz bir serçeİsimsiz bir serçe Konuş benimle Onlar gibi yargılama beni Sakın anlayamazlık etme...! Kurutuldu sonunda ümit nehri... Yeniden kanatlarımı hissediyorum şimdi Beni en iyi sen anlarsın Senin gökyüzüne yürüyorum şimdi... Ve karanlık gibi demiyorum gelecek Uçup hayallerimin ötesine Apansız ve soylu sürülerle kanat çırpıyorum... Limandan ayrılan trenlere verdim sırları Bir gariban yolcunun ,bir hüzünkârın, bir unutulmuşun Kimliğini çaldım Alıp gagamın arasına, yuvamın baş köşesine astım... Serçe sıkılmadın dimi gevezeliklerimden Onlar gibi yüzünü esirgeme benden Sesini yasaklama Ben dostunum senin serçe Kanatlarımı çaresizliğe bulama... Artık ara sıra uğrarım yanına Gökyüzünün bu en sıcak yerine,senin sesine Ve kimsesizliğimi giderip,yalnızlığımı incitmeyen Nefesine... lacivert 2002 |