HOŞÇA KAL
Aylar var ki ne aradın ne sordun
Gönlümü yokuşa sürerek yordun Hani sensiz yaşayamam diyordun Beni bir kalemde sildin sevdiğim Yüzüm gülse bile yüreğim gülmez Şu mahzun halimi kimseler bilmez Sanırdım böylesi sevenler ölmez Sayende yaşarken öldüm sevdiğim Şiire dönüştü gönlümde ağıt Aşka mezar oldu kalemle kağıt Sevgimi sadaka diyerek dağıt Artık ben de seni sildim sevdiğim Gidiyorum artık sessiz sedasız Kavgasız sitemsiz ve de riyasız Olamadım senin kadar vefasız Hoşça kal demeye geldim sevdiğim MELAHAT ÇETİNKAYA |