2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
414
Okunma
Canım yakar edalı hallerin,
Derde dert katar acı sözlerin.
Yüreğimi sarıp sarmaladı hasretin,
Bir damlanı çok görme bana.
Akyel misali vurdun bahçeme,
Tükettin canımı düşürdün gaflete,
Garip kaldım gurbet ellerde,
Bir damlanı çok görme bana.
Seni değil kendimi kınarım,
Yere göğe sığmaz efkarım.
Kimse duymaz içimdedir ahlarım,
Bir damlanı çok görme bana.
Sözlerin aktı gönlüme sızı kaldı,
Mürekkep sel olup yazılandı.
Aşığın gönül bağından yaralandı,
Bir damlanı çok görme bana.
Pişmanlık haykırışlarım duyulmuyorsa,
En büyük cezadır varlığıma.
Yüzüm tutmaz oldu figanıma,
Zehir doğrama yarınlarıma.
Bir damlanı çok görme bana.
Vuslat Nöbetçisi
5.0
100% (3)
Cevap Yaz