YAZDIM ÂLEMİ
Bu gece çılgınlık geldi içimden
Mânâ çekiciyle ezdim kalemi Türlü şekillerde, başka biçimden Özlediğim gibi çizdim âlemi… Mevlânâ’yla aşkın suyuna bandım Hamdım ya; Yunus’la piştim ve yandım Yesevi’nin ocağında yıkandım Gönül gözü ile süzdüm âlemi… Uyandırdım uyuyanı gafletten Kurtardım zulümden, kinden, hasretten Sevgi bıçağıyla kötü hasletten İnlete, inlete yüzdüm âlemi… En güzel gülleri bağından derdim Hepsini sevdanın yoluna serdim Bütün âşıklara müjdeler verdim Aşksızı ağlattım, üzdüm âlemi… Garipler, yetimler ağlıyorlardı Zalimler yürekler dağlıyorlardı Yağlı urgan ile bağlıyorlardı İdam sehpasından çözdüm âlemi… Bütün bebeleri yanıma aldım Zamanı unuttum, oyuna daldım Periden sihirli değneği çaldım Çocuk yüreğimle gezdim âlemi… Mansur`un Enel Hakk sırrıyla tektim Bilmedi gafiller, çok çile çektim Dağlara, taşlara aşk ekecektim Dişim tırnağımla kazdım âlemi... Bu gece çağlayan duygu seliydim Ben ne derviş idim, ne de veliydim Biliyorum belki biraz deliydim Gönlümdeki gibi yazdım âlemi… |