Ruhun bana akıyordu..Öylesine günlerden bir gündü Odamın kapı anahtar deliğinden Hiç bilemediğim oradan sana bakıyorum Anahtar deliğinden süzülen ışık o sensin. Hiç fark edemediğim bakışla baktım Sende nasıl bakmış olmalısın ki O an kendimi bir anda unuttum Hiç görmediğim o ışık kümesi içime girdi. Aktı akışı anında hissettim Beni neden sevdiğini o an o zaman anladım Boşluk dolarken ışığınla dağınık binlerce Bölünmüş dikkatim ilk kez dikkatim oluyordu. Yeniden sanki doğuyor bilmediğim bu acıyla Öylesine doğuyordum yaşadığım halde yaşanmamış gibi Büyülenmiştim ondandır karışmıyordum kalbime Sana teslim olmuştum kahve renkli gözlüm benim. İnan ilk kez söz geçiremiyordum kalbime Teslim olmuştum sana bilemiyordum Kalbimin topraklarına göç eden ruhun İlk kez nadasta bana sen dokunuyordun. Ruhum seninle ilk kez dünyaya açılmıştı Ben artık canım suçumu anlamıştım Bugüne kadar yazılan sevgi sözcükleri çekiliyordu Bir anahtar deliğinden ruhun bana akıyordu. Sen kahve renkli gözlü güzeller güzeli o sensin sen benim… Sami Arlan.. |