KENDİMEorada durdukça aç umudum kader hep parola hayallerime dönüş yorgunu ben hep yokuş oluyorum kendime kalbim diyor hep sevmede kal ya da bin ecel rüzgarına çek git iki tercihin sabahında güç sorular soruyorum kendime kalırsan kal diyor aklım istersen gidersen de bir şey söylemem hür akşamlarım da kelepçe vuruyorum kendime tuz kaplandı yüreğimin kirpiğine mezesiz masama sabır gönderir misin hasret yağan gecelerimde kor ateş oluyorum kendime münasebetsiz aynadaki ben o bile sevgisiz bakıyor gözlerime bin hevesle bakıyorum yollara çaresiz gözlerini arıyorum kendime |
Edebiyat defterine selamlar