On beş yıla yakın kalem sıyırdı
Köşesinde yazdı yazdı yazdı
Bir o kadar düğmelerine parmak vurgusu makinaların
Yazılar yığınla
Yazılar insanlığa
Birkaç kitap
Sayısız dergi
Gazeteler
Sona yaklaştırdı ömür
Dostlar yitti gittiler yavaşçıktan
Bu gününküler neredeler

Otuz beş yıl emek
Otuz beş yıl dünden yarına taşındı hevesler
Ödünsüzlüğe ad koymayı bildi yazar Bahtiyar
Yokuş yukarıydı kalemin mürekkebi
En zirvede bekler dururdu
Be hey özgürlük

Yazdı
Yollara
Yazdı
Kaldırımlara
Yazdı
Parklara ve çocuklara
Yettiğince
Yaralandı itildi kakıldı
Dürttü belleklerine insanların yıl be yıl

Günün birinde resmiyet işte
Azarlanıp horlanmıştı bir densizin dilinde
Kastı boynunu
Büzüldü
Küçücük kaldı
Koca Bahtiyar

Vergi
Diyecekti
Çevre
Diyecekti
Çöp
Diyecekti
Olsaydı arşivi
Çıkarıp çarşaf çarşaf gösterecekti

Seyrettiler kargalar
Seyrettiler serçeler
Alaylı ötüştüler resmiyete
Sessizliğinde çatı bacaların
Seyre dalıp telefon tellerinde
Tünediler

Tüneklerde
Onlar
Binler
Milyonlar
Sözüm onlara vurdumduymaz insanlar
Düşündü geçmişi
Döndü yine şimdiki zamana
Hangi ülkenin insanıydı ihtiyar
Hangi ülkede olunurdu bahtiyar

23 Temmuz 2008 Denizli