KUBİLAY
Bugün,
Kubilay geldi aklıma, Hani şu öğretmen olan, Ve askerliğini, Asteğmen olarak yapan... Aydınlanmış yüreği ile, Bir Cumhuriyet aşığıydı, Bir yandan vatanın, Bir yandan da ilmin savaşçısıydı... Menemen’de, Kıydılar bu cana, Yürekse yürek, Cesaretse cesaret, Hepsi vardı onda... Ama kıydılar O’na... Aydınlık bir beyin, Gencecik bir yürek, Kubilay ölmüş olsa da, Hala bize bir örnek... Bugün nedense o geldi aklıma, Kubilay geldi... Belki de O’nu unuttum sandı... Unutmadım Kubilay, Meşalen benim elimde, Ben de savaşıyorum, Senden aldığım güçle... Ömer DEMİR |