BUHARI GÜL
buğulu camlar döküldü içimde
geçmiş, geçmişte kalanlar,yaralar içimde kanaya kanaya aktı yeşil bir filiz patlar camda, canda kırık camlar silinir mi buğudan parça,parçam, atıl eşyalar ilikte düğümlenen boğazım yandı,yaktı iliklerim yetim bir yele üşür kırıklarıma çizdim gamzeni “gül “ yüreğimde dinliyorum bir bülbül yeşillenir yine filizi endam aktı cama düşen buharı, gülü Sibel Karagöz |