Yürüyen Türk
Bahar gelir meleşir kuzuların
Ovadan yaylaya göçer Yörükler Serindir havaların, soğuktur suların Ayranı yayığa döker Yörükler ... Uzundur yolu, yükler göçünü Çalar kavalını döker içini; Koyun, davar padişah geçimi Keyfin sefasını sürer Yürekler... Hani köyün, hani oban; Kuru ekmeğin birde soğan Bir sürünün başına oldun Çoban Azığı belinde gezer Yörükler... Güz gelince obana dönersin Yüksek yayladan düz ovaya inersin Ömrün yeterde belki yine gidersin İnmeden yaylasını özler Yörükler... |
Kutlarım...