Sanki ayaz yemiş kırmızı güldü
Bir cana bu kadar keder mi düşer
Dokundum, irkildi, gözleri doldu Dedi: "söz hançerdir, bağrımı deşer" Belki de goncaydı erkenden soldu. Bir selam vermiştim, çattı kaşını Sanki delecekti kalbi döşünü Düşündü, düşündü, eğdi başını Belli ki dimağı mazide kaldı. Dedim" derdin nedir söyle bileyim Kederli gözlerin yaşın sileyim Yok, dedi ezelden zaten böyleyim Buğulu bakışlar uzağa daldı. Sevgi ikliminde uzattım elim O an çok tuhaftı duruşum halim Dut yemiş bülbüle dönmüştü dilim O ise bu mahcup halime güldü. Geceler çok uzun, ermez şafağa Kalem yaren olmuş karanlık ağa Dayanmaz, kederi yüklesen dağa Anladım yaşamak çok çetin yoldu. Ahmet MORAN |