NASIRLI ELLER
Ey
Elleri nasırdan yoksun insanlar Hayalperestliğinize kurban ettiğiniz Bir avuç lokma için Toprakla savaşan Sonunda buruşan Bir çare insanları düşündünüzmü Vaktiniz yoktu Düşünmeye Çünkü sizler Ebedi dünyada kalaçakmış gibi Ak baba misali O leş senin,bu leş benim Uçuşup durdunuz Şehvet saçan kadehlerde Gününüzü gün gün eylerken Ben Yarı aç ,yarı çıplak Yetimlerimin rızkını ekiyordum Yorulmak nedir bilmeyen Çömert toprak anayla beraber...... |