İSTANBULÇağırmıyor artık İstanbul; O da biliyor ki , Düşenin olmaz dostu , Ne uçak götürmek ister ne araba . Köprüde balıklara bakarken, Yeni Cami de buğday ister kuşlar . Bir vapura binip uzaklaşmak , Dertlerimi de bıraksam karaya . Ah İstanbul , Bana da bir çare bul . Büyüksün madem bu kadar, Ulaşsın ellerin çaresizliğime . Bilirsin nasıl sevdiğimi seni, İlgisizliğine alıştım artık . Biraz ümit verseydin eğer , Kalırdım ben de gelenler gibi... |
Kutlarım kalemini ve eserini
Ömrüne bereket
Sağlıcakla