NEHRİN İKİ AYRI KOLU GİBİ
DÜNE ÖZLEM
Ben artık düne takılıp kalmıyorum desem de Bi şekilde geriye dönük olarak buluyorum kndimi ve içimde mutlaka bir şeylerin eridiğini hissediyorum. Akladıklarım, ya da aklayamadıklarım, her şey birbirine karışık,her şey anlamını yitirmiş. Karmakarışık bir düzene doğru sürükleniyoruz hepimiz adeta bir nehrin iki ayrı kollarındaymışız gibi Savrulduk oradan oraya. Bir türlü şu hayata yerleşik olamadık. Her şey gün gibi ortada Belki bir kısım insanlar bedenen yerleşik,bilmiyorum ama ruhlarımız hala oradan oraya dolaşıp durmakta. Geçmişte yaşamak isteyipte yaşayamadıklarımız hala sırtımızda taşıdığımız kocaman bir kambur, işte bu yüzden geçmişe özlem hiç bitmiyor, Öyle sanıyorumki bu özlem bu düzen sürdükçe hiç bitmeyecektir Gündüz yavuz. |
Tebrik ederim.