MEKTUPLARINI OKUDUKÇA...
Eski bir evin sıcaklığı gönlümde umutla filizlenir
İçimi ısıtır çayıyla, kahvesiyle, muhabbetleriyle Nice hatıralarımı barındırdı cumbasında Sevdaya mektuplar yazıldı terasında derin aşkla Şimdi kabuk bağlamış yaralarım kanar Hicranlı gecelerim derin iç çekişlerle deşilir Sandığa kilitlediğim mektuplarını okudukça çökerim... Yağmurlu nisan akşamlarında bakarken penceresinden Hislerim sırılsıklam, taşarım yalnızlığın nehrinde Duygularım akıp gider mavi okyanuslara Bağrımda alev alev yangınların lâvlaşır Deprem faylarım harekete geçer gözyaşlarımla Ah! Bitmiyor tükenesi ayrılıklar Avuntularla geçiştiriyorum sensiz nice mevsimleri... Geçmiş yılları solurum seni anarak anason kokularında Bir aşk şiiriyle efkarlanır, coşarım sokaklarda Anıların bir bir düşer gözlerimin önüne Masmavi hayallerim gökyüzünde yıldızlaşırlar Kalbime düşen cemreler geleceğimi umutlandırır Günü geldiğinde bilmem nasıl anlatılır sana tutkularım Ay’dan da güzel bir eceye kendimi nasıl kabul ettiririm?.. Zafer Direniş ... 08 Ekim 2020 Perşembe Karabulut |
Bir tedirgin kuş kalbim
İçimde bir roman vardır
Düşünmekteyim.
Bir gül dalının goncasındayım
Bülbül dalımda şarkı söyler
Şarkılarda
Erimekteyim.
Bir ayrılık trenindeyim
İçimi ince bir sızı kaplar
Sensizliğin koyu karanlığında
Ürpermekteyim.
Hücrelerimde derin sızılar var
Mayın yüklü yüreğim nasıl yanar
Ben, bil/sen yalnızlığın girdabında
Dönmekteyim.
Güzel şiiriniz ilham verdi, Direniş Hocam. Saygılar.