Senden kalanResmi bitirdim bu seferki sulu boya resim gibi mutfakla banyo arasında mekik dokuyorum gidip gelip gözüm oraya takılıyor aynanın yanındaki askıya gülüşün takılmış bir öksüz gülüş düş yakamdan düş benden sana yar olmaz derdin ben senin derdine düştüm iflah olmam artık anımsarsan her gülüşün Eşkiya senin derdim sen yine öyle gülerdin bir an yüreğim hopladı o gelmiş dedim kalbim sıkıştığında her seferinde naneli şeker yemiş gibi oluyorum ölüyorum yine odan dağınık hep öyle kalsın istiyorum annemse toparla artık şu odayı diyor uzun uzun seyrettim akşamın kızıllığını sesiz ve bir başıma eve dönme saatin içeri girdim ama sığamadım hiç bir yere -terziye uğradın mı canım bak kadın yarın provaya gelecek vallahi unuttum hanım sana söz yarın sabah erkenden alırım hem bir kaç tane de simit git artık hayalimden evimden aynanın yanındaki askıdan gülüşünü de al git kokunu da sonra o dik yokuşa yöneliyor on defa çıkıp iniyorum burası rüya mıydı yoksa kentin kurtuluşunun bayramı biz de katılmışız yan yanayız sonra büyümüş evlenmişiz caddede ilerliyorum sana benzeyen biri sen gibi gülüyor ne hakkı var senin aynanın yanındaki askıda kalan öksüz gülüşünü çalmaya deli mi ne Yüksel Nimet Apel 7.Ekim.2020.Bodrum |