Aman Allah'ım o nerde?Küçüktün daha henüz bebektin bir gün gözümün önünden aniden kayboldun Bütün gün sahil boyunca aradım durdum seni bulamadım umudum kesilmişti ağlıyordum için için sonra kuytu bir köşede oynarken buldum yanında kum kovası ve küreğin yüreğimin dayanamayacağı bir durumdu sen çocuktun yürümeyi bile bilmiyordun neden aklıma gelmedi ki denizi çok seviyordun başladım hıçkıra hıçkıra ağlamaya dünya tatlısı evladım Tanrı seni korumuştu bu ıssız sahilde solgun ay ışığı altında çelimsiz ve çaresiz bir bebektin yine de seni bir arayan vardı hasret sevgi ve heyecanla ya savaşın çocukları onlar hep birilerinin insafına kaldı dünya kalleş insanlar vahşi şükürler olsun rabbim evladım sapa sağlam karşımdaydı ve bir daha asla asla gözümün önünden ayırmayacağım bundan böyle ben senin için yaşayacağım göz yaşlarımı sildi ve sarıldı bedenime o büyümekte olan küçük bir fidandı seni korumak benim görevim bebeğim bütün fırtınalardan ve bu acımasız dünyadan... Yüksel Nimet Apel 3.Ekim. 2020. Bodrum Hikayesi: bu şiir yağlı boya yaptığım bir tablo için. |