LÂZÂ
ben sende erken bittim
olmamalıydı bu değildi anlamın sen bende her şeydin solmamalıydı sonsuza dek açanların.. artık ben de bir hiçtim, kabullendim olanları.. gülüşünde solan renktim, yok saydım kalanları.. nasıl tasvir edebilirim gözlerinden akanları? kokunda bir cennet saklıyorsun bense ilelebet a’raftayım. Firardayım, yasaklıyım. Solunda en sona saklıyım. Bir başkadır sevdanın ahengi hangimiz akıllı, hangimiz deli? son sözlerin lâzâ gibi deldi geçti. düşmüşken bu inkıraza, söyle kim kurtarır bizi? senden gelen her mânâ ihtişam verir, sensiz âlem tefessüh eder yokluğa! kurtar ızdırabımdan yeni gün çiçeği.. kırılır her düşümde yırtıp attığın sayfalar, kimse bilmese bile beni ruhun anlar söyle, yetmez mi aldığın intikam? yaram derin hâlâ ve aynı gam, tuttuğun yolda sonsuz mutlu ol unuttuğun adamı sardı betimsiz efkâr..! |