HAYAT MİSYONLA GÜZELDİR!
Sürmedinse toprağı
Ekmedinse tohumu Çapalamadınsa bitkiyi Çamurlu ellerinle Dayanıp küreğine Seyretmedinse yıldızları Su vermedinse Bahçene, tarlana Sana ne ulan Emekten, mahsulden! Cep telefonun elinde Hayır! O şimdi seni yürüten Beyaz bir baston! Yolun mu? Git gel; cadde, kafe, AVM! Boz şu rutini Allah aşkına Bir görev edin kendine Çık kentten, toprak boyunca yürü Selam ver yanık yüzlere Uzat elini nasırlı ellere Tanrı’nın lütfunu gör üretenlerde Adam dediğin misyonuyla yaşar Güneş gibi, yağmur gibi, toprak gibi Hep almaz hayattan Meyveli dal olur da topluma Eğilir, alın terini düşürür avuca Bi iyi olur ki adam Anlatamam... M. Talât Uzunyaylalı |
ister istemez önce kendi resmine
ve sonra şiir denilene bakıyorsunuz...
resminize baktım lakin bu şiirin erdemi yoktu pozunuzda.
tavuk, köpek, bostan ve daha epeyi olan biri, ben...
eyvallah.