Bıktım usandım
Hayat denen bu yol dağlar gibi sarp
Tırmana, tırmana bıktım usandım Çarşıya uymadı evdeki hesap Kıvrana, kıvrana bıktım usandım Para pula döndü bu nasıl haldır Uçup büyümemiz külli yalandır Boğaz tokluğuna tam elli yıldır Sürüne, sürüne bıktım usandım Yalandan gıybetten şirkten riyadan Hak katında kabul görmez duadan Tövbe edip işlediğim günah dan Arına, arına bıktım usandım Dua etsem şükür etsem nafile Bir yere varılmaz cehalet ile Gül ün hatırına her gün dikene Yarana, yarana bıktım usandım Cehalet büründü kemiğe ete Hangi faydası var bu memlekete Dini köprü eden yoz zihniyete Direne, direne bıktım usandım İkiyüzlü sahte yalancı özden Astarını düşman belleyen yüzden Çel çocuğa tecavüzden tacizden İğrene, iğrene bıktım usandım Bir bilsem Türk’e bu kin nefret niye Dilleri varmıyor Türküm demeye Türk den ayrı her gün ayrı kimliğe Bürüne, bürüne bıktım usandım Haktan adaletten uzak davadan İçi boş söylemden sudan havadan Oy uğruna çıkan ucuz kavgadan Gerine, gerine bıktım usandım Mustafa neyleyim köşkü sarayı Zindan etti bize koca dünyayı Bilim icat eden şu Avrupa’yı İmrene, imrene bıktım usandım Mustafa Deniz |
Yüreğine emeğine sağlık
________________________________Selamlar