KAPTIRMAM BEN ÖZÜMÜBir çirkini sevdim onda buldum Mevla’yı Güzellere bakamaz oldum, esirgedim yüzümü Ağırlık yaptı bana taşıyamaz oldum gülümü Kayaları sırtladım aldım, ağır buldum gönlümü Başım koydum kazana, ateşlerde dondurdum Delimisin diyene sundum aklımı ve ömrümü Gönül kaptırdım bir vefasıza, kıymetimi bildi Altın verdim sarrafa, demir saymış onsumu Bir kuşun kanadına bağladım sensiz dualarımı Geceyi sabah ettim, nefsinde bulamadım sonumu Bir bebek sırtlamış götürmüş yalan dünyayı Hayal değil bunlar, aldım geçtim ben rüştümü Bir karınca ile güreş tuttum, bir hamlede tuş etti Dağları devirdim de ekmek yaptım taştan unumu Cennettten bir taş düşmüş Mekke-i Mükerreme’ye Kabe’de başımı yardım, kanattı yüzsüz yüzümü Deve iğne deliğinden kaçmış gitmiş uzaya Kul hakkı olmayınca, kabul etmemiş yükümü Gözüm işitmiş, kulağım görür olmuş ruhunu Kalbim dile gelmiş, veliye satar oldum sonumu Kendimi kurban ettim, İbrahim oğlu olurum diye Musa’nın Bakara’sında buldum cevapsız sorumu Nefsime vesvese verdim, baştan çıkardım İblis’i Kader ve kazada buldum kaptırmam ben özümü Kerem bir meşk eyledi Kuran’ı bilenler anlar ancak İki yüzlüler, riya bildi, şirk zannetti sözümü 12.09.2020 Yunus Emre anısına… |