En Güzel Şarap
Kalabalık yalnızlıklar çizdim alnına,
Yalnızlıkların paylaşılamayacak o pervasız acısını ve başıboşluğun korkunç hüznünü... Kahkahalar atılan bu yaşamda gözyaşları kaldı belki de yalnızlıklara... Bir mülteci kadar kaçaktı yaşanan ve bir aydın kadar yasaktın sen insanlara. Yalnız kalmanın onca kahrına rağmen kusulası kahkahalar atıyordun. Belki de açık mavi gökyüzünde martılara anlattın o mülteci yalnızlıkları... Birkaç senli kaçış oldu yaşananlar ve birkaç dost merhabası... Atılan her adımda tarihe karşı duyduğun büyük yalnızlık seni geleceğin tarihe gömüyordu... Şaraplar vardı hayat gibi... En güzel şarap en yalnız içilendi belki de... |