DUY BENİDuy beni ne olur ! Birazcık olsun duy. Şimdi çok uzaklardasın Ağlıyorsun biliyorum Bak şimdi, ben de ağlıyorum hem de nasıl ! Gözlerimden akan yaş kan gölü oldu İçim boğuluyor içim Öyle yanıyor ki sorma Duy beni sadece duy... Biz de böyle mi olacaktık ve sonra ayrılacaktık Nerden bilirdik... Kaderimiz böyleymiş Boynum bükük kaldı oracıkta Kim bilebilirdi Bu kadar severken Duy beni ne olur bir kez olsun duy... Kelebekler uçuşurdu Beraberliğimizde Onları yakalamak isterdik seninle Ama kıyamazdık ki Bana hiç kızmazdın Biliyor musun Seni hala seviyorum Duy sesimi ne olur... Ağaçların gölgesi evimizdi Sevgimizi bilen Bizi sade onlardı anlayan duyan Sevişmelerimizi gören Konuşmalarımızı bile Kaç mevsim Kaç yıl oldu görüşmediğimiz Seni hiç ama hiç unutmadım Hala sıcaklığını duyar gibiyim Ben unutmadım... Hani var ya başına taç yapmıştım Papatyalardan Sanırım unuttun değil mi Ama olsun biz yaşlandık artık Aradan çok yıllar geçti biliyorum O zaman çocukmuşuz demek Yaşanmış ve yaşanmışlıklarla avunurduk Sen gelir beni alırdın okuldan Unuttun mu ? Hiç sanmam Hala gözlerimin önünde benim Öyle değil mi ? Başka çaresi mi vardı hani o elimi tuttuğun an Yanmıştı bütün bedenim O an elektrik çarpmış gibi oldum birden Hatırlıyor musun Artık çok geç değil mi Hepsi hayal oldu Sen beni düşünme en iyisi Arada bari hatırla Sadece DUY BENİ ne olur duy beni... Behçet Bük Eskişehir 21.9.2020 |