!!Dersin(...)
Hani umudun bittiği anlar olur bazen
Umuttan uzaklaştıkça Ölümle yüzleşmekten korkarsın... Kalbinin koridorları bomboştur İçinde attığın çığlıklar yankılanır Ama senden başkası duyamaz Kader deyip geçiştiresi olur dilinin... Susmak o kadar acıtırki içini Gece başını yastığa koyduğunda Boş duvarlara bakıp söylenirsin Siyah geceler kararmaya başlar giderekten Kararan geceler bitmek bilmez... Camdan bakarsın, Güneşin doğmayacağını, Yanan o sokak lambasının asla sönmeyeceğini düşünürsün... Ve öyle bişey olur ki Kendine de giderekten uzaklaşırsın Yabacılaşırsın Kendini tanımaz olursun Nerdesin ey kendim!!! diye Ünlem dolusu cümleler küfredersin yüreğine... Kimsenin aldırmadığı bu çığlıklara Artık kendin bile aldırmaz olursun... ...(...) Ve bir ışık!!! Elini uzatırsın Tutmayı denersin Sönmesinden korkarsın Korkaklığının nedeni ortadır Ölüm... İşte o an sus dolu dilinin Hiç susmayacasına konuşası olur... Bendesin artık dersin... Sana dokunamasamda Uzağımda olsan da Bendesin!!! Sendeyim dersin!!! Dilinin rengi değişir bir an O olmasa da onunla konuşursun Onun da konuşacağını düşlersin Ama içinden acaba demezsin Konuşur mu diye bir acaban hiç olmaz Bahanesini hazırlarsın Bir harf konuşamayacak kadar yaralı dersin... ...(...) Sen sussan da Ben senin yerine de konuşurum Ama sen kal yar Sen kal son ışığım Sen gel ben kapalı kapılarımı sana açarım Sen gir sonra tekrar senle kaparım... Sen ne olursa olsun kal yar!!! Dersin...(...) Recep Güneş ANKARA 28/06/2008 22:25 |
Tebriklerimle...