YÜZÜMÜ GÖRDÜMİçki dolu bir kadehte yüzümü gördüm Derin derin çizgiler mor halkalar gözümde Saçlarım beyaz ağı almış geceden Mahzun bir çehre bulandı önümde Şarap mı kırmızıydı yoksa gözlerim mi Yarılanmış boşa geçen ömrüm gibi Gizler saklanmış gün yüzümde Tadını bırakmış ümitsizler ülkesinde Bir girdap oluşuyor boş kadehte Mazim bulanıyor ben içtikçe... Önümdeki şişeler boşalmış damarımda Tufanlar kuduruyor dört yanımda Şimşekler birleşti orağa uzandı Uğultular başladı duruverdi masamda Kül istiyormuş yanan ateşten Rüzgâra verdim avuçlarımdan aldı Çöktü yanıma azrail anılarımla Bir kadehte benim için yudumladı ... Oda ağlaştı benimle uğraşmadı Anlar gibi oldu bedende hal kalmadı Geldiği gibi semadan uzandı elleri Meyhanede bir damla şarap bile bırakmadı Varsın gelsin o geceler o alevler Kendim için ağlamam asılmasın çehreler Çığlığım değil ağıtım kalır zamana Çözün ellerimi bağlamayın gözlerimi Nereye gitti o hiç yaşanmamış seneler... Emin Barut İskenderun 18.9.2020 |
Ateş mi kaldı ? yellerin savurdu korumu bahar mevsiminden.Muhteşem bir şiirdi okuduğum, etkin ve mahir kaleminizi kutlarım üstadım.Büyük zevk aldım şiirinizi okumaktan hüzunlüde olsa.Hüzun yakışıyor şiire.