YOKLUĞUN
Yokluğun sardı ruhumu
Dikenli bedenin kanattı ellerimi Ey Gül ! Bir hüzün buğusu ufkumda şimdi Makberden karanlık düşlerim bilsen Neden güneş karanlık neden geceler yakar tenimi Rüzgarlar esmeyin dökülecek yıldızlar zülüflerimden Ey Gökyüzü !Ne zaman çıkacak bu gökkuşağı Rehin mi aldı bulutlar yokluğun kıyamete eş |
saygılar sunarım.