Yük
Buhranı seyreyle tanı bani.
Söz verip de duran kaldı mı ki? Bir ömür diyen nerede, hani? Zindan da mahsur, bitap can kaldım. Dilden düşenle içimde yangın. Gayrı gönül yorgun kalem bitkin. Bir nefes geçer ömür dediğin. Şu gurbet ellerde garip kaldım. Uzandım yere mehtaba nazır, Vakit geldi, yol da ben de hazır. Hüzünleri gönül sırta kazır. Seher vakti geldi yolda kaldım. |