İstanbul'a karşı
Sen gelirsen bu şehre; rengi değişir
Kor odun ateşinde demlenen çayın.. Nefesi değişir sokak arasında dinlediğimiz Ney’in.. Adı değişir bu derdi aşkın Şimdi varsın açık bir çay içelim Derinde çok olsun gönül sancısı... Sıcaklığı hasretimize denk olsun. Rengi köz olmuş Aşkımın halleşmiş hali Seninle Ey sevgili son bir çay içelim Yaşanmamışlıklara inat, İstanbul’a karşı ... Sen gelirsen kalbime Kırıklarımdan bir kanat yapar konarım omzuna sessizce ... |
Vurgulu bir halde şiire dökülmüş...
Tebrikler
Çok manidar bir şiir okudum sayenizde