RUHUMUN İLACISIN
RUHUMUN İLACISIN
İstemeden incittim gözüm kapamıyorum Yataklara düşmüşüm ama yatamıyorum Bir kez daha anladım sensiz yapamıyorum ... Olman gereken yerde, sen başımın tacısı ... Sensiz nefes alamam ruhumun ilacısın Yokluğun ağır geldi kokun burnumda tüter Kördüğüm umutlarım hasret ölümden beter Dilerim ki Mevla’dan bu aşk mahşerde biter ... Hepimiz geçiciyiz solumda kiracısın ... Dilimde türkü aşkın ruhumun ilacısın Erim erim eridik ikimizde üzgünüz Üzersem kahrolayım sana yemin sana söz İnan ki senden başka görmeyecek iki göz ... Senli şiirler içtim acılardan acısın ... Alev almış arzular ruhumun ilacısın Çağ atlamış çileler ders olsun ikimize Ben sözümden dönmezdim aşkın getirdi dize Sevgimiz daim olsun, nazar değmesin bize ... Sen bir melek gibisin çoklarına bacısın ... Bütün sermayem benim ruhumun ilacısın Gözüm çıksın tek kulla bir irtibat kurduysam Anlasana sevgimi göklere haykırdıysam Af edersin bir tanem istemeden kırdıysam ... Bir tek seni sevmişim solumun inancısın ... Aşkınla huzur buldum ruhumun ilacısın Şu kurak gönüllere sevabına damla su Bir tatlı tebessüme kalmaz gönül korkusu Burnumda tütüyorsun çok özledim doğrusu ... Nerde verdiğin sözler, diyemem yalancısın ... Büyüleyen gözünle ruhumun ilacısın Anzeri der şükür ki bağlandı ya tatlıya Rüyamda el salladın prensese atlıya Sarayına götürdü hem de yedi katlıya ... Bilirim özlüyorsun vuslata duacısın ... İlk aşkım sevdiceğim ruhumun ilacısın Ozan Anzeri |