GÜL KENARINDA
Rengarenk çiçekler, salınıyor bak
Hoş koku geliyor, yol kenarında Kızıl gül olup ta, şu gönlümü yak Sözcükler gülüyor, dil kenarında Cananın gözleri, bana bakıyor Deli gönlü, ılgıt ılgıt, yakıyor Uğrun uğrun, ne de güzel, akıyor Şu hüznü siliyor, Nil kenarında Kaybettiğin insan, bulur ya hani Öyle sevinirim, görünce seni Bir vaha misali, büyüler beni Şelale oluyor, çöl kenarında Yaşam denen süreç, herkese özgü Çok istesen bile, değişmez yazgı Şu hayat denilen, ince bir çizgi Ömürden çalıyor, öl kenarında Kuşları görürsün, bakınca suya Cıvıl cıvıl sesi, ben duya duya Çırpınır sevdiğim, nerede diye Bir suna dalıyor, göl kenarında Sevenler sevgiye, çokça muhtaçmış O yüzden cananın, başına taçmış Salkım akasyalar, ne güzel açmış Kokusun salıyor, dal kenarında Lüzumsuz de hele, gelmişken yeri Az bulunur böyle, sözünün eri Sana yazdım diyor, ben bu şiiri Mutluluk diliyor, gül kenarında Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |