TAŞ KAĞIT MAKAS
taş kağıt makas
bir şiire saklanıyor içimdeki çocuk Ağustosta üşüyorum ve sen bilmiyorsun taş gibi soğuk yıldızlar düşüyor geceden göğsümün sen yanı kararıyor bir kağıda tılsımlı sözcükler yazıyorum adımın yanına adını bir de kalp çiziyorum içinden kanlı bir ok geçirip yaralı bir ceylanın gözyaşları gibi ağlıyor içimdeki çocuk hiçbir makas kesmiyor bu acıyı kırpık kırpık bir masal gibiyim gökten hiç elma düşüyor ben bir cenaze töreni sessizliğinde karabasan bir düşte günah işliyorum tenin tenimde üşüyorum düşüyorum ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |
Adam kazandı dediler ya
bende diyorum ki ''Adam yazıyor''
yazıyorsun tabi ama yaşanmışlıkların etkisi vardır mutlaka
Tebrikler