Müstafi
Demek bu sevdadan yoruldun artık
Vay benim beyhude emeklerim vay Kalsın evim barkım kapısı örtük Beni de yürüyen bir cenaze say Uğuldar boşlukta bir aksiseda Duymasam canımı eylesem feda Ağzını dilini yakmaz mı veda Bu kadar pervasız denir mi baybay Ne diye yerlere yapıştı yüzüm Ne diye dilime dolandı sözüm Ne diye titreyip duruyor dizim Denizin altında değil miydi fay Çekip durdururum yoldan gideni Hep başa dönerek söylerim seni Kimse sohbetinde istemez beni Hani yük olur ya yılkıya bir tay İnsan bu şehirde kalabilir mi Gidecek bir kapı bulabilir mi Tüm günün kahrını alabilir mi Her akşam üç bardak tek şekerli çay Artık ne işim var devlet işinde Bassam dilekçeyi bu on beşinde Sonra gölge gibi dönsem peşinde Döner ya dünyanın çevresinde ay |
Demek bu sevdadan yoruldun artık
Vay benim beyhude emeklerim vay
Kalsın evim barkım kapısı örtük
Beni de yürüyen bir cenaze say
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...