Bir akşam yalnızlığı...
Bir akşam çığlığı ve korkan gölgeler
karanlık sokaklar içinde… O tedirgin yaprakların titremesi, O buruşuk bulutların yağmurları, küfürlü adımlarla beraber kaldırım taşlarında… Perdesiz pencereler açık kalmış loş ışıklar cirit atıyor anıların ve odaların kıyılarında… ne yana çevirsem başımı, yalnızlıklar var yalnızca zifir siyahın içinde… Bir de zaman,ama akmıyor ki sabaha… Yolların üstünde hala gecenin ince çizgisi… Şafak zihnimdeki mutluluğun imgesi… Bir de uyansa güneş.Bitecek gece… 25.08.2020 / Bayram Köse |