O GÜN....
O GÜN
Ayaktayım hâlâ ben, kolay kolay yıkılmam. Vurunca öleceğim sandın o gün değil mi? O küçücük sözünle sarsılmadım diyemem, Bir an sendelememe kandın o gün değil mi? Dilin nasıl da döndü bana ’defol’ demeğe? Yazıklar olmadı mı verdiğimiz emeğe? Aldığın o ahları başlardın ödemeğe, Değerimi anlardın, yandın o gün değil mi? Sebebi söylemeden kovdun ya bu mehmedi, Susuz kaldı çöllerde, lâkin daha ölmedi. Bence sen pişman oldun, lakin geri gelmedi, İçin için ağladın, andın o gün değil mi? Ne hâyâller kurarım hepsi de akla ziyan, Yüzün gözün kaşların hepsi de ayan beyan. Bazen sesler duyarım, seninkine benzeyen, Biri kapımı çaldı, sendin o gün değil mi? 25.08.2020 Mehmet Semercio |