yar o zamangaribim ben umut yerim ayları yıldız ederim param yoktur;der geçerim yar’da usanmasın benden üstüm başım yırtık pırtık çokça beni tutar açlık görmedim dosttan kardeşlik yarda gücenmesin benden tutmam namertlerden aşı görmez gözümdeki yaşı bölerim eldeki aşı yar kızgınlanmasın benden elim açtım ki havaya zeytin düşmedi sofraya inanmadım hiç softaya yarda utanmasın benden delibaşım ağrır durur akan su birgün durulur o gün;o divan kurulur yar o zaman olsun benden. 19/07/2008 İzmir |
şiir hak ettiği yerde
saygımla efendim