HAYAT bir rüzgar gibi
bir ailenin içinde
ferahlatan bir meltem
zamanla bahar rüzgarları
ardından bunaltan yazın
kah yakan kah serinleten
bazende akşam üstü
meltemleri sakin nemli
batan güneşe bakarken
hatırlatan deli gençliği
finaldir akşamı beklemek
son birlikte bir sofra etrafında
dostlar sevgililer gönüller
kahkahalara karışan lezzetler
sözler yıllanmış kelimeler kor
yakar geçer hasreti gönüllerde
saat denen illet hiç durmaz
başlar akşamın ilk vedaları
boşalan sandalyeler giden nefes
eksilirken karanlığın dehşeti
huzur verir artık sessizliğin sesi
ne zamanki kalkma vakti sana gelir
ne zamanki rüzgar diner deniz yatar
ne büyük mutluluktur yaz akşamı
veda ederken rüzgar gökyüzüne
karanlığa kaparken gözlerini bir huzur
anlatır akarken gözlerinden hatıralar
hayat esip geçen bir rüzgar olduğunu şa.16-08-20