Hazan mevsimi
aşk dediğin
hazan mevsimi tuzağına düşmekmiş gözlerinin bu mevsim sevmek zengin bir histir seninle azad edilmemiş cümleler esiyor içime kutsal bir düş ile ısınıyor gecelerim vuruluyorum en ağrılı yerimden şiirlerimde aşkının felaketine kapılıyorum güzelliğin alevlenmiş bir yangın oluyor üstümde harı yüreğimde tüten her defasında damarımdaki kan gibi türüyorsun yeniden her sigara dumanımın arasında bilmem kaç yüz bin kez geçiyorsun ağaran saçlarımın sorgusunda kaç bin yıl ile yargılanıyorsun ahh bir bilsen düşlerime hayat veren gözlerin yüreğimin sınırlarında esir duruyor mavi gözlerinde kalıyor sol yanım hasretini solan yaprakların sarılığından topluyorum ....... |