Kendime yazdığım şiir
Denizlerin öpülmüyor mavisi
Artık gemileri de yok Benim bu şehrin en delisi Akıllı yanlarım mazide kaldı Türküleri yağmaladı yankılar Sıkı tutun ey kalbim düşme kendinden Namımı yürüttüm yalnızlıklara Gökyüzüne çakıl taşları attım kaydırdım Çarşı ve pazarda yok yoktu Bir akıllı gömleği üstüme uydurdum Afili yürü ey kendim bozma façanı Güneş bütün insanlara eşitti oysa Peki öyleyse ben neden üşürdüm Kimsenin kimseyi beklemeye mecali yok Kara düşürdüm sesimi nara düşürdüm Kendine yazıl ey şiirim muhatabın yok |