HİKAYE BÖYLE BAŞLAMIŞbu kaçıncı bahar bu kaçıncı güz saymadım baharları avuçlarından öptüm güzlerin yağmurlarına mendil oldum yüreğim içli bir serzenişte rüzgar tozunu aldı yaş’ımın boran silkeledi ipsiz çamaşırlarımı zelzelesi eksik olmadı çalkantılı yaş’ımın enkazı altından yeni bir ben yeni bir yaş sayfası boş cildi üç yüz altmış beş rengi ebem kuşağım gözü şeş ilk başta bej yeni bir yaş yeni bir baş hikaye böyle başlamış bir varmış bir yokmuş varım yoğum anam gerisi hep bir telaş yangın ne elim su tutar ne yüreğim artezyen bir gözüm şeş bir kulağım sağır yarımın yarısı karnımın ağrısı yamamın söküğü ne terzi ne alim bu yaş’ımın kör dilencisi yaş’larım dizili ardı ardına birisi de adam gibi çıkmaz hüznü sırtlamaya ben yine sahipsiz yaş’ların kölesi Sibel Karagöz |
Saygı ve selamlar.