Ayrılık Zamanı...
Elveda diyecektim gücüm yoktu diyemedim
bir mektup bırakarak çıktım gözlerimde yaş vucudum titreyerek hasret çektiğim toprak kokan köyümde ben bavulumu yolda bile attım dayanamadım ayrılığa bağışlayın beni gözyaşlarım yağmurdu içim ıslandı selamsız sabahsız çıktım,da geldim içim çarpıldı ağaçta dallar sallandı ayrı düşmüş gibiydim dayanamadım ağladım nedense bir tuaf oldum bu sene köyümün gecesi,de bir başkaydı gündüzü,de dört bir yanım hep güzeldi herkes oradaydı yedik iştik güldük eğlendik günü geldi herkes gitti bende gittim aklım kaldı köyde derin bir iç çektim de geldim... Hüseyin YANMAZ 12/08/2020 |
Vedanın teferruatı gizlenmiş şiire.
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla.