Şahsıma Yeter
Şahsıma Yeter
Beni mutlu etmen çok kolay gülüm, Şöyle sadesinden bir tebessüm ver! İstemem yanında pahalı lokum, Şahsıma utangaç gözlerin yeter. Ben ne yapayım ki ipek, altını? Rüzgarda savrulan saçların yeter. Koynunda geçseydi ömrün bütünü, Ne bir kış görürdüm, ne de yaz biter. Ellerini tutsam olurdum apdal, Havada uçardım, dertlerim biter. Boya ne demeli! Çicekli bir dal, Göz, baktıça doymaz, daha da ister. Cana belalarım bir senden gelsin, Sana teslim oldum, tek öldür ister. Her sözün ok olsun, bağrımı delsin, Şu dilim ne imdat, ne de bir ah der. Bende bir sevgin var, tanrı kıskanır, Rüzgara savurdum, ellerinle der! Şiirlere döktüm, her gün okunur, Senin okumaman ölümden beter... 11.08.2020 Mehmet Semercio |