DALAMAN ÇAYI
Can verir gönülden dağımın karı
Gözümün nurudur akar Dalaman Ümmü kıza mıdır bilmem efkârı? Baharla bendini yıkar Dalaman. Gidende yüzü şen bahçenin, bağın Beti benzi gelir otun, yaprağın Billurdan emsalsiz kara toprağın Koynuna gerdanlık takar Dalaman. Geçerken altından güneşten takın İçtiğim, çimdiğim o günler yakın Akseden neşeli göklere bakın Çocuklar bir dalıp çıkar Dalaman. Kurdu kuşu deli divane olur Ebedî huzuru koynunda bulur Nice canlar hırçın suyunda solur Maziye özlemle bakar Dalaman. Nicedir zamane tuzak kuruyor Mahsuller boynunu bükmüş duruyor Tescilli katiller dipten vuruyor Tabiat gözyaşı döker Dalaman. Nicedir görürüm mahzun, kararmış Nicedir çehresi solmuş sararmış Nicedir onulmaz bir derdi varmış Kan kusar, ağıtlar yakar Dalaman. Düşünür bulamam haklı bir sebep Kimler ferman vermiş katline acep Gel gör ki susarak insanlar necep Tabutuna çivi çakar Dalaman. Bu mudur bizlere düşen bölümü? Bu vahşeti yapan insan dölü mü? Doğanın sonudur suyun ölümü Cesedi meydanda kokar Dalaman. Ses verin sesime ovalar, dağlar Ses verin sesime çağ açan çağlar Değilse nesiller diz vurup ağlar Çaresiz başına çöker Dalaman. 08.08.2020 Salih ERDEM Fotoğraf: Mustafa ÜNAL |