Hasımlarına bak hep Rus, İngiliz, Fransız,
Utanmadan hain diyor, düzinelerce kansız,
Dinle tarihi, anlatıyor yalansız
Rahmet olsun sana, Enver Paşa.

Bir ömür harp ve mücadele,
Bir hediye Kût’ül Amâre ve Çanakkale,
Bir hizmet Türk’e, şan ve şerefle,
Rahmet olsun sana, Enver Paşa.

Kırk bir yıla kaç insan sığardı?
Ali bey, Ahmet dayı başka başka yaşardı.
Sevmezdi ayağını, diken üzerinde koşardı.
Rahmet olsun sana, Enver Paşa.

Türkistan’da, Sarıkamış gibi soğukmuş,
Duymuş ki Ruslar, Anayurdu da boğmuş,
Basmacı olup, Buhara yolunu tutmuş,
Rahmet olsun sana, Enver paşa.

Bir sabah, bayram günü, namaz sonrası,
İsmailce kurban, kurulu çakallar sofrası,
Şehadete yürüyor, mitralyözle diniyor acısı,
Rahmet olsun sana, Enver paşa

Çalışan, didinen, adanmış hayat sürdü.
Gözlerse dinlenirken onu bir kez gördü.
Çegen tepesiydi ve Ağustos’un dördü.
Rahmet olsun sana, Enver paşa.