Varlığın Dünyası
Ah, insan olmaktan utanıyor bir yanım,
Kızarmıyor hiç yüzü insanlığın, Yoruluyorum bu aralar, Yok olmuyor, içimdeki utancım.. İnsanlar yok mu, insanlar... Birbirlerini diri diri gömerler, Gömerlerde yüzüne gülerler, Hiçbir şey olmamış gibi, geçerler! Ah bu insanlar, Sevmezler insanı ama, rol keserler. Gülümsemeleri sahte, Üzüntüleri yersiz! Ah bu insanlık, Yok olacak acılara tutunurlar, Bırakmazlar ne dirinin yakasını Ne ölünün! Ah insanlarım, Bilmezler gerçek sevgiyi, Gerçekliğe açmazlar gözlerini, Birlikte olmayı bilmezler... Ah insanoğlu! Hep yarın olacakmış gibi, Hiç ölmüyormuş gibi, Erteler hep bugünü! |