Yıllar sonra mutluluğun yolunu;
Sor diyorsun hem de sensiz yok artık…
Kabuk tutmuş yaraları severek;
Sar diyorsun hem de sensiz yok artık…

Duman tütsün nara dönsün ocağın;
Boş kalmasın yıllar geçti, kucağın;
Benim için kör şeytanın bacağın;
Kır diyorsun hem de sensiz yok artık…

Hicaz sustu hüzzamlarım darıldı;
Dilimdeki sabır çoktan yoruldu;
Parmaklarım dertalana sarıldı;
Dur diyorsun hem de sensiz yok artık…

Çıkar mıyım tembih ettin sözünden;
Yürüyorum ağır – aksak izinden;
Bir turnayı nişan alıp gözünden;
Vur diyorsun hem de sensiz yok artık…

Mecburum ya zehir dolan şişeye;
Otururken şu kör – topal köşeye;
Saatini bir kez olsun neşeye;
Kur diyorsun hem de sensiz yok artık…

Yüreğine yüreğini katacak;
Nefes nefes hep seninle atacak;
Benden başka ellerini tutacak;
Var diyorsun hem de sensiz yok artık…

Kader bana bir kez olsun gülmez mi?
Parmakların gözyaşımı silmez mi?
Söyle ölüm kapımıza gelmez mi?
Zor diyorsun hem de sensiz yok artık…

Ali ALTINLI – 01.08.2020
Saat: 22:47